linken leggen = levenskunst = #VOEL
Linken leggen is levenskunst
In het vorige blog introduceerde Ineke #VOEL Verbindend organiseren en leren. En het begint met het woord verbinden. En ze benoemt ook een aantal voorwaarden: een open sfeer, gebruik maken van elkaars kennis en kwaliteiten, leren uit lessen van het verleden en tegelijkertijd ook risico durven te nemen, op zoek naar hoe het beter kan. Ik wil er daar nog eentje aan toevoegen: zelf-kennis, kennis van het zelf.
Onlangs ben ik op een symposium geweest om levenskunde te introduceren in het onderwijs. Levenskunde is geen filosofie, geen beschouwing over de zin van het leven. Het is ervaringsgerichte levenskennis. Kennis die nodig is om invloed te kunnen uitoefenen op je eigen welzijn. Je zou het dus ook ‘welzijnskunde’ kunnen noemen. Levenskunde gaat uit van het idee dat een mens meer is dan zijn persoonlijkheid. Onze persoonlijkheid speelt een belangrijke rol in hoe we ons verbinden met de buitenwereld. Daarbij zetten we vele maskers op. Onder al die maskers zit ons ware zelf. Als we daar naar terug gaan ervaren we meer welzijn. Op de een of andere manier ontleren we wie ‘ons ware zelf’ is. Uitdrukkingen als ‘ik ben mezelf niet meer’ of ‘ik ben mezelf kwijt geraakt’ refereren daar aan. Wie verbindt zich dan met de ander, is de vraag?
In mijn praktijk ontmoet ik veel mensen die de verbinding met zichzelf zijn kwijt geraakt. Jezelf ont-moeten is dan ook een kunde en kun je leren. Je verbinden met de ander kun je leren. En het werk zo organiseren dat dat in het werk kan, kun je ook leren. #VOEL is voor mij de weg van levenskunde naar levenskunst.
Van kunde naar kunst. Hoe VOELt dat voor jou?
Lisa
‘Wees beleefd’ leidde tot faalangst
Ik heb Tonnie (niet zijn echte naam) al verschillende keren gesproken. Ook over zijn angst, faalangst. En zijn angst om afgewezen te worden. Dat zit diep. Het is steeds opnieuw onderwerp van gesprek. En deze angsten zijn de reden waarom hij hulp vragen zo lastig vindt. En dus vraagt hij niet, doet alles alleen, deelt niet en geeft ook niet aan wanneer een klus lastig is, want hij wil niemand tot last zijn. En het resultaat is dat hij doordat hij niet communiceert anderen juist wel tot ‘last’ is. Hij weet, met zijn hoofd, dat iedereen hem wil helpen, maar zijn angst is groter dan zijn vertrouwen in mensen.
Ik vraag waar deze oerangst vandaan komt? Hoe zijn jeugd was in het dorp waar hij opgroeide? Hij zegt meteen, oh nee dat is het niet, ik ben een derde generatiekind en ben volledig geaccepteerd in het dorp. En ik vraag en hoe was dat dan voor je ouders en je opa en oma.? Wat was de boodschap die ze jou meegegeven hebben? En dat is het stil, komen de tranen, en dan begint hij te stamelen en zegt de boodschap van mijn oma was “respecteer en wees beleefd”, maar in dat wees beleefd zit iets onderdanigs, van je moet je voegen, je niet laten horen, niet laten zien, anders hoor je er niet bij. De tranen stromen. Zijn lieve oma, waar hij zoveel geweest is. Vorige week nog foto’s van haar gezien op facebook en nu hebben we het over haar. Ik vraag waar de tranen vandaan komen? En hij vraagt, maar als het dan allemaal zo diep zit, als het zolang is meegegeven vanuit de familie, is het dan wel te veranderen?
Goede vraag waarop ik bevestigend antwoord. Ja juist wel. Doordat je weet /voelt dat het eigenlijk niet jouw angst is, maar die van je oma, kun je het langzaam gaan loslaten. En dat wil niet zeggen dat je je oma moet loslaten. Nee je eert je oma, want elke keer dat je de angst voelt zeg je ‘dankjewel oma, dat je me waarschuwt’, maar mijn leven is niet jouw leven en jouw angst is niet mijn angst, ik neem mijn eigen beslissing’. En zo neem je langzaam je leven weer in eigen hand.
Langzaam keert de lach terug. ‘Dat is heftig, maar het voelt ook goed. En de traan, dat zijn nu tranen van ontroering. Het liefste zou ik nu vrij nemen maar ik moet terug naar mijn werk, er is teveel te doen’. En dan vraag ik of ze in het dorp begraven ligt. Ja. Misschien kun je dan voordat je naar het werk gaat even bij haar graf langsgaan en haar bedanken. En dat doet hij.
Aandacht…. helpt
Soms gebeurd er een beetje veel en denk je helllupp hoe kan ik aan iedereen de aandacht en liefde geven die ze verdienen. We hebben net mijn moeder verhuisd naar een verzorgingstehuis. Dat waren/zijn emotionele dagen waarin afscheid en loslaten centraal staat op vele verschillende diepe lagen. Dan ben ik nu bij een vriendin die in haar eigen huis mishandeld is door haar eigen gasten. Er zijn, gesprekken voeren, hoe nu verder, aandacht en liefde geven. Een andere vriendin loop al meer dan een half jaar met een rug die maar niet beter wil worden wat ze ook doet. Ook voor haar probeer ik er te zijn. Samen kleine wandeling maken, gesprekken voeren en vooral proberen positief te blijven. Iemand die haar moeder net is verloren. Een andere die de diagnose parkinson heeft gekregen. Weer een andere vriendin heeft al lang geen ouders meer, nog maar 1 broer en die heeft longkanker niet lang meer te leven en daar komen nu ook nog epileptische aanvallen bij. En zo kan ik nog even doorgaan. En ik zie het tegelijk ook bij mensen om me heen. In hun omgeving gebeurt ook heel veel. Liefde, aandacht, een kaartje, een appje, boodschappen doen, zodat mensen voelen dat ze er niet alleen voor staan. Samen zijn we sterk. Liefde heelt.
Liefde overstijgt alles
Een training voor praktijkopleiders. Allemaal mannen. En techniek. De meeste boven de 40. Eén jongere man. Hij heeft een bochel. En een eigen bedrijf.
Bij de voorstelronde vraag ik door als hij zegt dat hij in de crisis begonnen is…, niet het meest voor de hand liggend als installateur. Hij durft meteen zijn kwetsbare kant te laten zien en vertelt over zijn burnout. De anderen zijn er even stil van.
Bij een oefening met vragenstellen, vraagt hij: Ben je getrouwd? ” Ja en nee. Ik ben weduwe”. Al lang vraagt hij. “Sinds juli vorig jaar”. Ik zie dat hij schrikt.
Op een vraag die iemand stelt geef ik als antwoord dat als ik had gedaan wat mijn ouders dachten dat goed voor me was, was ik naar de huishoudschool gegaan, ik ben immers een vrouw en zou toch trouwen en kinderen krijgen.
Na de les blijft hij even hangen en zegt sorry voor die vraag. Ik geef aan dat sorry niet op z’n plek is, en dan zegt hij “de vraag die ik eigenlijk wilde stellen was of je ouders nu trots op je zijn?”. Ik kijk hem aan en ik zeg “reuzetrots”.
De vraag stellen. Wat voor verhaal zit erachter?
Vandaag de tweede dag. Ik vraag hem als we even alleen zijn: en zijn jouw ouders trots op je? Hij kijkt me aan en lacht. En dan gebeurt er zo iets moois. Een gesprek over opgroeien, invloed van streng christelijke opvoeding, over gepest worden, hoe zijn ouders er niet mee om kunnen gaan en dat ze goed voor hem gezorgd hebben, maar dat hij weinig liefde ontvangen heeft en dat hij het met zijn eigen kinderen anders doet. En we kijken elkaar weer in de ogen en zijn het met elkaar eens, liefde overstijgt alles, liefde is alles, daar doen we het voor. Wat een mooi cadeau , wat een mooie ontmoeting. Ik voel me enorm dankbaar.
alweer een enthousiaste klant
Aanbeveling: Lisa Stevens als coach
Ik heb een coaching traject gehad met Lisa Stevens.
Wegens een bijna slechte beoordeling werd door mijn werkgever geadviseerd om een coach te nemen, personeelszaken had goede ervaringen met Lisa Stevens, na een intake gesprek met Lisa, het klikte meteen, werd Lisa mijn coach.
Om niet tot in details te treden, mijn grote probleem was dat ik niet in het leven durfde te staan, uiteraard een conclusie waar ik niet zelf op kwam maar wat tot dan toe verstrekkende gevolgen had voor mijn werk en privé.
Door de methodes en inzichten van Lisa is het me uiteindelijk gelukt om dit te onderkennen en er daadwerkelijk wat aan te doen.
Of het nu werk of privé is , ik heb er veel van geleerd en merk aan mijn omgeving dat ik anders in het leven sta.
Buiten dat Lisa heeft gezorgd voor deze omwenteling is het ook fijn om Lisa als coach te hebben.
23-11-15, FW
Voorkom werkstress
Werkstress.
Deze week is het de week van de werkstress.
Stress is eigenlijk gewoon spanning. Je hebt altijd een beetje spanning nodig om goed te kunnen functioneren. Deze spanning zorgt er namelijk voor dat je lichaam klaar is voor actie. Pas wanneer er teveel spanning aanwezig is, leidt dit tot klachten. Vaak wordt alleen dit stress genoemd. Wat teveel is, is voor iedereen verschillend. Als er te veel stress is, deze lang aanhoudt én deze op meerdere terreinen tegelijk aanwezig is, bijvoorbeeld zowel op het werk als , de kans op stress gerelateerde klachten groot. Kortom voorkom dat stress te lang aanhoudt
Tips
- Zoek de oorzaak
- Ontspanningsoefeningen
- Sport
- Anders denken
- Anders werken
- Verwen uzelf
- Vraag steun
Zoek de oorzaak van de stress. Houdt een week lang een stress-dagboek bij. Daarin noteer je: oorzaak van de stress, signalen bij jezelf en een stress-score op een schaal van 1-10. De volgende stap is de knelpunten verminderen.
Ontspannningsoefeningen, variërend van ademhalingsoefeningen, yoga tot meditatie en massage.
Sport. Dat werkt niet alleen ontspannend, maar verhoogt ook de weerstand tegen stress. Bovendien verbetert twee of drie keer sporten per week uw humeur.
Verander je manier van denken. Dat kan door coaching of therapie zoals de Rationeel Emotieve Therapie waarmee een meer realistischer en ontspannen kijk aangeleerd wordt.
Verander je manier van werken, bijvoorbeeld via time-management: effectief en efficiënt tijdsgebruik. Veel genoemde suggesties:
Stel klusjes niet uit
Zeg niet meteen ‘ja’ als iemand uw hulp vraagt
Geef gemaakte fouten toe
Pauzeer voldoende
Stel prioriteiten
Delegeer meer
Plan beter je
Verwen jezelf.
Vraag steun. Van je manager, collega’s of bedrijfsarts op uw werk of van een coach of therapeut.
Meer weten:op mijn website zie je een stresstest staan en kun je vrij gemakkelijk zien wat jou stress oplevert http://www.atalanta-training.nl/stresstest/
of kijk op https://www.facebook.com/checkjewerkstress/app_382042151933513
stresstest
Werk en stress?
Instructie: beoordeel hoe vaak iedere situatie je hindert in je werk.
Gebruik een schaal van 1 tot 9 om de situaties te beoordelen, de score 1 betekent zeldzaam, score 9 constant. Tel de scores op voor een totaalscore.
Machteloosheid. |
| |
1. Ik kan de problemen die mij worden toegewezen niet oplossen. |
| |
2. Ik zit klem in een baan zonder vooruitzichten. |
| |
3. Ik ben niet in staat beslissingen die mij beïnvloeden op te lossen. |
| |
4. Ik word misschien ontslagen en daar kan ik niet aan doen. |
| |
Inadequate informatie. |
| |
5. De reikwijdte en de verantwoordelijkheden van mijn baan zijn mij niet duidelijk. |
| |
6. Ik heb niet de informatie die ik nodig heb om het goed te doen. |
| |
7. Mensen met wie ik werk begrijpen niet wat mijn rol in het geheel is. |
| |
8. Ik begrijp het doel van mijn werk niet |
| |
Conflict. |
| |
9. Ik zit er middenin. |
| |
10. Ik moet aan conflicterende vragen tegemoet komen. |
| |
11. Ik ben het niet eens met mensen op het werk. |
| |
12. Ik moet procedures aan mijn laars lappen om het werk voor elkaar te krijgen. |
| |
Ondermijnende collegiale verhoudingen. |
| |
13. Collega`s ondermijnen me. |
| |
14. De leiding trekt sommige mensen voor. |
| |
15. Machtspolitiek hindert me in de uitoefening van mijn werk. |
| |
16. Mensen concurreren met elkaar in plaats van samen te werken. |
| |
Overbelasting. |
| |
17. Mijn werk belast mij in mijn privéleven. |
| |
18. Ik heb teveel te doen en te weinig tijd om het te doen. |
| |
19. Ik moet mijn werk mee naar huis nemen. |
| |
20. De hoeveelheid werk die ik heb oefent een negatieve invloed uit op de kwaliteit van mijn werk. |
| |
Verveling. |
| |
21. Ik heb te weinig te doen. |
|
|
22. Ik ben overgekwalificeerd voor het werk dat ik doe. |
|
|
23. Mijn werk is niet uitdagend. |
|
|
24. Het grootste gedeelte van mijn tijd besteed ik aan routinezaken. |
|
|
Slechte feedback. |
| |
25. Ik weet niet wat ik goed of fout doe. |
| |
26. Ik weet niet wat mijn baas vindt van mijn werk. |
| |
27. Ik krijg informatie te laat om ernaar te handelen. |
| |
28. Ik zie geen resultaten van mijn werk. |
| |
Straf. |
| |
29. Mijn baas is kritisch. |
| |
30. Iemand anders strijkt met de eer van mijn werk. |
| |
31. Mijn werk wordt niet gewaardeerd. |
| |
32. Ik krijg de schuld van andermans fouten. |
| |
Vervreemding. |
|
33. Ik ben geïsoleerd van de anderen. |
|
34. Ik ben slechts een miniem radertje in de gehele organisatie. |
|
35. Ik deel niet veel met mijn collega`s |
|
36. Ik vermijd mensen te vertellen waar ik werk of wat ik doe. |
|
Tweeslachtigheid. |
|
37. De regels veranderen continu. |
|
38. Ik weet niet wat er van mij verwacht wordt. |
|
39. Er is geen relatie tussen hoe ik werk en het succes van mijn werk. |
|
40. Prioriteiten die ik moet stellen, zijn voor mij onduidelijk. |
|
Gebrek aan beloning. |
|
41. Mijn werk geeft geen voldoening. |
|
42. Ik heb weinig echte successen. |
|
43. Mijn carrièreprognose is niet uitgekomen. |
|
44. Ik krijg geen respect. |
|
Waardeconflict. |
|
45. Ik moet sjoemelen met mijn waarden. |
|
46. Mensen keuren af wat ik doe. |
|
47. Ik geloof niet in de instelling/organisatie. |
|
48. Mijn hart ligt niet in mijn werk. |
|
Score:
48-168 weinig stress, laag risico op burnout: neem preventieve actie.
169-312 Gemiddeld: ontwikkel een plan om probleemgebieden aan te pakken.
313-432 Hoog: correctieve actie is noodzakelijk.
de wijsheid van 25
”Het is best moeilijk om eerlijk te blijven als je je hele leven lang al gelogen hebt. En als je dan de waarheid vertelt word je genaaid. Het voordeel van liegen is dat je je beter voor kunt doen zodat je minder gekwetst wordt, maar ja ze komen er toch vanzelf een keer achter en dan wordt dat ikje nog veel kleiner”. Dit zijn de woorden van een jongen van 25 jaar. Hoe wijs kun je zijn met 25 jaar. Mijn hart slaat dan echt een slag over. Het is heel triest om te zien hoe iemand tot zo’n wijsheid komt. Het is mooi om te zien hoe iemand anders wil en dat de leugen geen vrije keuze was maar een overlevingsstrategie. En dat er nu een andere keuze is. “Het doet pijn om mezelf te zien. Ik wil wel veranderen, maar bij tegenslag val ik zo weer in een ander patroon. Tussen willen en doen zit een berg van verschil. Maar ik wil écht!” Hij mag alle twijfels, tranen en verdriet laten zien. Met de wijsheid van 52 probeer ik hem een helpende hand te bieden, een hand die aangeraakt en aangepakt wordt. Want ook hij weet dat de daden van nu de toekomst bepalen.
Posted in Counseling, Loopbaanadvies, Persoonlijke effectiviteit | 
begeleiden, coaching, geluk, groeien, hart, onmacht, stressAls de onmacht je te machtig wordt….
Wat doe jij als de onmacht je te machtig wordt? Wat doe jij als je je kop telkens stoor? Wat doe jij als ze steeds maar niet naar je willen luisteren? Wat doe jij als je moedeloos wordt? Wat doe jij bij conflicten? Ga je huilen? Slaan? Ruzie maken? Loop je weg? En helpt dat?
Of denk je, en nu is het afgelopen. Ik wil dit zo niet meer. En durf je jezelf in de spiegel aan te kijken en te zeggen: de ander is niet het probleem, ik heb een probleem, Ik heb een probleem in hoe ik omga met deze situatie. En ik wil dit probleem oplossen. Ik wil er van leren. Wil je leren weer macht te krijgen over de onmacht? Maak dan eens een kennismakingsafspraak waarin we kunnen kijken of ik je kan helpen met andere ogen naar dezelfde situaties te kijken zodat je persoonlijke effectiviteit toeneemt, de stress afneemt, en je een gelukkiger leven leidt waarin jij zelf weer de baas bent, waarin jezelf weer aan het stuur staat. Bij twijfel … doen!
Recente reacties